Vanavond kan je om 21u45 bij VTM kijken naar Axel Gaat Binnen : Axel Daeseleire leefde 5 dagen mee op zorgboerderij Hoge Dries in Koninksem.
De boerderij is naast een fijne plaats waar mensen met een verstandelijke beperking begeleid worden, ook een commerciële boerderij wat de bewoners verantwoordelijkheid geeft. Axel krijgt een rondleiding van de 40-jarige Lore die al 20 jaar op de boerderij woont. Zij zorgt vooral voor het voederen van de kippen, koeien en pony’s, en... het uitmesten van de stallen. Axel mag zijn overall aantrekken en mee helpen. Na het avondeten krijgen de bewoners therapie met de dieren, het geeft hen meer zelfvertrouwen en rust.
Naast de dieren en de stallen heeft de zorgboerderij ook een grote moestuin waar Axel de 27-jarige Stijn ontmoet. Stijn komt er twee halve dagen per week werken en kwam hier terecht na een zwaar ongeval met de auto waarbij hij een maand in coma lag. “In een paarseconden staat je leven on hold en moet je alles opnieuw van nul herbeginnen”, vertelt hij. Gek genoeg redde dat ongeval zijn leven, nadat hij kampte met een zware verslaving aan alcohol en drugs. “Het is alsof ik het nodig had om even tot stilstand gebracht te worden om daarna mijn leven opnieuw te ordenen. Het was nodig…” Axel plaatst hem voor een dilemma: “Stel dat je de tijd kon terugdraaien tot voor het accident: laat je het gebeuren of niet?” Het antwoord van Stijn is verrassend: “Goeie vraag, maar ik zou het toch opnieuw laten gebeuren, ja.”
Axel maakt ook kennis met Luc en Bianca, een verliefd koppeltje. Zij zijn al 5 jaar en 10 maanden samen en mogen om de twee weken de nacht met elkaar doorbrengen. Voorlopig is het nog ‘lepeltje, lepeltje’ want Bianca wil het stap voor stap doen en hun relatie eerst nog wat laten groeien. En Luc? “Als het komt, komt het. En als het niet komt, ja, dan is het zo. Er is geen haast bij”, antwoordt hij laconiek.
Na vijf dagen is Axel helemaal tot rust gekomen: “Dat heeft te maken met de sfeer die hier hangt maar ook door de fijne mensen die jullie zijn. Ik weet dat dit cliché klinkt, maar het is wel gemeend.”
