Vanavond heeft Pim Lakay het boek “Twee vrijdenkers en Poëzie” voorgesteld in de bibliotheek. In de dichtbundel staan ook de laatste gedichten van wijlen Jo Gilissen. Het boek omvat 120 gedichten van elk en elk gedicht is voorzien van een afbeelding.
Dr. Rudi Stokmans was moderator.
Hij opende met een eervolle gedachte aan Jo Gilissen: "Hij is ons op 30 oktober 2018 voorgegaan naar het eeuwige oosten. Vandaag horen en zien we zijn woorden opnieuw. Wie schrijft, die blijft".
Luc Ponet bracht een recensie van het boek:
"Het is een werk van twee vrijdenkers, een inspirerend lees- en kijkboek, geschreven door twee zwaargewichten. Jo kijkt toe vanuit het eeuwige oosten. Jo en Pim zijn een twee-eiige tweeling, twee spitsbroeders. Jo is de rustige filosoof en Pim de uitdager, tafelspringer, de nar uit de Middeleeuwen, zijn woorden worden waarheden. De auteurs kozen elk een titel: Jo: 'Vandaag is morgen al gisteren' , de relativiteit van het lezen. Pim: 'Het zilver van Aphrodithe', we leven nu, de uit zeeschuim geborene.
Ik heb het voorwoord mogen schrijven. Het creëren van kunst, een eindeloze passie. Vrijdenkers is een speciaal ras. Poëzie is dichtkunst: een vorm van spelen met woorden, het moet rijmen. Er is een verschil tussen absolute poëzie en verhalende poëzie. Pim en Jo hebben zich verdiept in verschillende stijlen. Het zijn meesters van de dichtkunst. Ze spelen in gelaagdheden. De lezer wordt er een rijker mens van. Schoonheid kan je niet vangen. Je vind het in dagdagelijkse dingen. Op de kaft staat een afbeelding van het oog van Horus".
Burgemeester Patrick Dewael:
"Jo en Pim vormden een duo, zoals Laurel en Hardy, Quick en Flupke,... dat geeft een extra dimensie. Het zijn bloedbroeders, geen echte broers. Jo was, naast een schrijver, een heel aimabel man. Ze delen een dichtbundel voorbij de dood. Ze geven steken, leggen de vinger op de wonde, maar met humor. Ze hebben elk hun eigen dada's: Pim is een romantische ziel en heeft altijd in het leven gebeten. Jo was meer ingetogen". Dewael refereerde ook naar de nakende besparingen in de cultuursector: "Moeten we investeren in het verleden of in hedendaagse kunst? Ik ben fan van beide".
Auteur Pim Lakay werd door de moderator aangekondigd als: ‘De Tongerse Hugo Claus’. Pim vroeg zich af op dat te maken heeft met het begin van Alzheimer. “Twee vrijdenkers en poëzie. Vrijdenkers denken zonder limieten, met respect voor andersdenkenden, altijd in een sfeer van tolerantie. De zin voor poëzie heb ik volledig te danken aan Jo. In 2013 heb ik hem leren kennen op een feestje waarop hij meer serieus doortrok. Dat heb ik graag! Poëzie is niet met zinnen schrijven, maar met beelden werken. Ik heb er plezier in gevonden. Poëzie verkoopt niet goed….. Jo was een flegmaticus, een man van weinig woorden, rechtdoor. Hij heeft me de liefede voor de poëzie en de natuur gegeven, in zijn buitenverblijf in Blaar, 5 voetbalvelden groot en met 3 vijvers. Hij heeft me zelfs een moestuin doen aanleggen, met weinig succes, enkel voor het onkruid. Jo was een veelschrijver met 50 boeken. Hij had een obsessionele schrijfdrang en een sterke behoefte om te publiceren. Ik moest hem tegenhouden, want ik stond in voor de verkoop. Dit is een bundel met elk 100 gedichten. Op 22 mei 2018 was Jo zijn deel al af. Ik had er toen nog maar 80 en het boek moest klaar zijn tegen Pasen. Met de dood van Jo was ik plots alles kwijt, want computerkunde is niet aan mij besteed. Gelukkig heeft voorzitter Lutgart Voets het overgenomen. Henri Savenay zorgde voor de lay-out. Poëzie leest anders. Naast elk gedicht hebben we een kleurenprent geplaats. Dat maakt de drukkost duurder, maar de afbeeldingen zijn wel illustratief, verhelderend, sexy, hilarisch of om het sarcasme een boost te geven”.
Dochter Mireille Gilissen mocht afsluiten: Ze dankte Pim omdat hij zijn gebroken schouder onder een onafgewerkt project heeft gezet: “Dit is een literair pareltje. Jullie zullen nooit meer samen kunnen kappen aan de ruwe stenen van het pad naar het licht”.
Het boek is vanaf vandaag te koop bij Standaard Boekhandel aan 15 euro
