Vanavond werd in cc De Velinx voor de 18e keer een 'Markante Tongenaar' gehuldigd door het Vermeylenf( )nds. Ditmaal ging de eer naar professor Patrick Lambrix, een average man uit Rutten, die al meer dan een kwarteeuw in Zweden aan de slag is.
Linde Reggers stond in voor de presentatie
De avond werd ook nu weer muzikaal opgeluisterd door het harmonieorkest De Volksgalm o.l.v. dirigent Frenk Rouschop. Hij koos voor 'A tribute to John Williams'. De filmmuziek werd begeleid met fragmenten uit de films, afgewisseld door kiekjes uit het leven van de professor.
De laureaat kreeg meteen het woord. Hij stoffeerde zijn speech met een power point: "Ik werk veel met logica, soms ben ik een beetje te logisch. Onder de Markante Tongenaren zijn er veel kunstenaars. Ik ben naar de muziekschool in Tongeren geweest, maar ik zing een beetje vals. Gelukkig is één van mijn voorgangers Robert Cailliau, zonder hem was er geen www en geen TikTok. We proberen mensen te helpen met informatie te vinden op het Internet. Tegenwoordig zijn we bezig met informatie van misdaden aan mekaar te koppelen. We werken ook aan een project rond circulaire economie en we doen ook sportanalyses. Ik kijk graag naar sport: hockey, de Rode Duivels en ik volg de koers.. Nu heb ik een goed excuus om naar een wedstrijd op tv te kijken. Als mijn vrouw hierover klaagt, kan ik zeggen dat het voor mijn werk is", grapte professor Patrick.
Om niet zelf het complexe begrip 'artificiële intelligentie' te moeten uitleggen, had voorzitter Erwin Wagemans een spreker uitgenodigd: Wim Bijnens, directeur Onderzoek & Dienstverlening bij PXL. Ook hij gebruikte een power point: "Ik heb maar 10 minuten gekregen om dit uit te leggen. We maken robotjes die doen wat mensen doen. Maar mensen zijn creatief en kunnen zich aanpassen an de situatie. Robotjes kunnen dingen heel snel, repetitief en juist uitvoeren. Onze creativiteit kunnen we niet in robotjes steken. Een zelfrijdende auto kan vandaag niet het onderscheid maken tussen een sneeuwman en een kind dat verkleed is als sneeuwman. We zijn momenteel aan de slag in az Vesalius om het medisch dossier te optimaliseren".
Voorzitter Erwin Wagemans kwam uitleggen waarom Patrick Lambrix de laureaat is: "Er zit weinig truc aan. De kandidaten liggen allemaal in een lade, soms heel lang. Voor u is het gestart met een artikel in HBvL (Limburger, Wereldburger). Dat heb ik van je vader gekregen en het heeft enkele jaren gesudderd in de lade. Ondertussen zijn uw verwezenlijkingen aangedikt en we wilden niet wachten tot je een Nobelprijs krijgt. Dus is het proces gestart: rondvragen bij familie, schoolvrienden, adressen zoeken, foto's verzamelen,. In de collage werd een QR-code getoond, wie die heeft gescand kon nog dingen over u ontdekken...."".
Voor de officiële huldiging van de laureaat werd er beroep gedaan op uitredend Markante Tongenaar barones Marie-Claire Leonard, Zij mocht het medaillon van het Vermeylenfonds overhandigen aan haar opvolger.
Schepen Johnny Vrancken mocht het stadsbestuur afvaardigen en hij overhandigde een geschenk aan de professor: "Beste Patrick, Jij bent een bedenker van baanbrekend werk in de computerwetenschappen, maar we hebben gezien dat je ook een voetbalcarrière hebt gehad bij FC Union Rutten. Jij bent de Tongerse Rode Duivel in Zweden!".
De professor dankte nogmaals Robert Cailliau voor zijn baanbrekend werk voor het Internet en hij sloot af met : "Tongeren is een heel fijn stadje".
Het Vermeylenfonds koos ook nu weer een levensbeschouwelijk goed doel om te steunen. "WENS Ambulancezorg vzw doet schitterend werk. We schenken jullie een symbolische cheque t.w.v. 1.000 euro. Maar het bedrag is hoger want de familie van de professor heeft ook een extra bijdrage gedaan", vertelde Erwin Wagemans.
"We proberen de laatste wens van een palliatief persoon in vervulling te laten gaan. Zo zijn we vandaag naar het trainingscentrum van Club Brugge getrokken met iemand die er jarenlang steward is geweest. We werken met 40 vrijwilligers om mensen een laatste mooi moment te geven", vertelde de verantwoordelijke van WENS Ambulancezorg in Vreren.
