Bij de aanleg van een nutsleidingensleuf aan de Bilzersteenweg, dwars over het stuk weg dat naar het Kerkhof leidt, stootte de kraanman vorige week op een ‘taai’ en dik stuk metselwerk dat niet zomaar wilde wijken. De ploegbaas herinnerde zich gelukkig dat bij nutswerken aan de Caesarlaan, zowat 50 m verderop, de fundering van de Romeinse stadsmuur was aangesneden. Hij had de gezonde reflex om de stadsarcheoloog te contacteren.
Omdat het stuk fundering in het midden van de weg lag en de sleuf zo snel mogelijk terug dicht moest, kon er enkel een snelle registratie worden uitgevoerd vooraleer het metselwerk werd uitgebroken.
De 2 m dikke fundering van de stadsmuur was opgetrokken in onbekapte silexblokken gezet in een grijswitte en gele kalkmortel. Vermits de sleuf slechts ca 110 m diep werd aangelegd, kon niet nagegaan worden op welke diepte de onderkant van de fundering lag.
De combinatie van deze bouwmaterialen levert een zeer harde structuur op, die enkel met veel moeite kan worden afgebroken (zelfs met een drilboor). Of zoals één van de arbeiders zei: ‘Die Romeinen konden bouwen …’.
Dit zeer kleine kijkvenster op de stadsmuur levert op zich weinig nieuwe info over de stadsmuur zelf, maar is wel belangrijk omdat wij nu de precieze locatie van de stadsmuur aan deze zijde van de Bilzersteenweg kennen. Deze informatie kunnen wij koppelen aan gegevens uit oud terreinonderzoek naar de Romeinse stadsmuur en –poort in en bij het kerkhof, en aan nieuwe informatie uit de 2019-opgraving van het aanpalende bouwproject
Bijdrage van stadsarcheoloog Dirk Pauwels.
