Woensdag werden de Grauwzusters bedankt voor hun jaren inzet tijdens een gebedsviering in de O.-L.-V.-Basiliek. Intussen beginnen ze hun nieuwe thuis in Hasselt gewoon te worden, al blijven ze Tongeren natuurlijk missen. Het klooster in Tongeren heeft intussen meerdere zinvolle sociale herbestemmingen gekregen.
Op 15 maart 2020 zouden we in normale omstandigheden de Grauwzusters uitgewuifd hebben bij hun verhuis van Tongeren naar het klooster in Hasselt. Nu, een jaar later kwam het er dan toch van. Maar liefst 158 jaar is deze gemeenschap actief. De zusters hoorden bij Tongeren, ze waren een vertrouwd straatbeeld. Altijd waren ze even gelukkig.
Van ’s morgens tot ’s avonds waren ze in de weer voor bejaarden. Meerdere nachten hebben ze gewaakt aan het bed van een zieke. Na hun actieve jaren bleven ze een luisterend oor en steun voor de mensen die het nodig hadden.
Ze hebben hun leven gegeven om zorg te dragen voor anderen.
Hun engagement bestond uit verbinden, liefde en hoop. Via vaak kleine onzichtbare dingen brachten ze zin en betekenis in de wereld van vandaag. Hun gedrevenheid om lief te hebben was hun ware roeping. Je kan het een levensproject noemen: Het stuur van je leven loslaten en je overgeven aan de weg die God met je wil gaan. Ze leefden sober maar met een diepe innerlijke rijkdom.
Een dankwoordje van de voorzitster van de parochieraad parochieraad, Mevr. Yvonne Peeters, was dan ook op zijn plaats. Ook E.H. deken Eric Reynders wenste hen een deugddoende oude dag toe, omringd met dezelfde warme zorg als waarmee zijzelf ooit mensen omringden. Als cadeau van de Tongerse kerkgemeenschap kregen ze elk een digitaal fotokader mee met een fotoreeks vol herinneringen aan hun klooster, gemaakt door fotograaf Tijs Posen.
Herbestemming klooster
Het was de bekommernis van de algemeen directeur van de VZW Bejaardenzorg Grauwzusters Limburg (Belgralim), dhr. Johan Abrahams, en de beheerraad dat het klooster van Tongeren een sociale herbestemming zou krijgen. De refter en de keuken zijn herschapen tot een ontmoetingscentrum voor het woonzorgcentrum Sint-Franciscus en de assistentiewoningen. Elke dag haalt een busje een ander groepje van een vijf- tot zestal mensen op in het bejaardentehuis die er van 10 tot 15u aanwezig zijn. Na een tas koffie gaan ze gezellig samen naar de markt of een warenhuis in de buurt en bereiden ze er samen een maaltijd, onder begeleiding van een tweetal verzorgenden. De bewoners die vaak in hun kamer zitten, kijken dan ook uit naar dit uitstapje. Door de kleine groepen heerst er dan ook een gezellig familiaal karakter, zeker in de gezellige zithoek met relaxzetels . Maar de ruimte biedt ook nog vele andere mogelijkheden bv voor de praatgroep jong-dementie en door de nabijheid met het centrum wil men ook de band met de stad Tongeren versterken. Er is ook een klein fitnesscentrum aanwezig om een gezonde oude dag tegemoet te gaan. Het ontmoetingscentrum kreeg ook een gepaste naam: “’t Oud klooster”.
Voor de kamers van de bovenverdieping is men in onderhandeling met CAW om opvang te bieden aan mensen die het tijdelijk moeilijk hebben. Kortweg gezegd: de sociale ziel van de Grauwzusters is in Tongeren blijven hangen.
bijdrage: Jos Collaer
